Mój debiut w półmaratonie. Szamotuły 2013

Pisałem w poprzednim poście o raczej średnim nastawieniu do mojego debiutu. Przyczyną głównie była słaba forma. Dodatkowo motywator Michał nie mógł pobiec ze względu na problemy ze zdrowiem. Przyznaję, że w ogóle nie miałem ochoty pobiec.  Brakowało tej radości przed startem, a może to było spowodowane świadomością słabej formy.
W każdym razie wieczorem w sobotę w końcu poczułem to "coś" i z pozytywnymi myślami zasnąłem dopiero o 1.00.
Rano wyjechaliśmy tak aby zdążyć odebrać pakiet, ale też żeby nie być za wcześnie jak ostatnio w Nowym Tomyślu ;)
Nie było problemu z zaparkowaniem pod biurem zawodów. Na miejscu w sali gimnastycznej, mimo tłumu ludzi panował raczej porządek przy wydawaniu pakietów.

W pakiecie znajdowała się koszulka (zwyczajna bawełniana- szkoda, będzie do pracy w ogrodzie zamiast biegania :( , jakieś próbki na zwalczanie cellulitu..., bony na posiłek, dzienniczek biegowy i duży plus za czapkę. Zamierzałem kupić, ponieważ ta, którą mam jest za ciepła na bieganie, teraz już nie będę musiał ;)

Miejsce startu biegu znajdowało się na Rynku, dobry pomysł, sporo miejsca. Było nas ponad 1200 osób.

Z M. mieliśmy jeszcze sporo czasu, więc pospacerowaliśmy. Później rozgrzałem się i nastał czas na dołączenie do startujących. Nie wiedziałem, że miałem fotkę robioną z tyłu. Aśka i Kuba, biegłem w prezencie od Was ;)

W bidonie przygotowane Vitargo.
Zacząłem zgodnie z planem, z resztą miał być raczej monotonny, czyli chciałem utrzymać tempo 5:30. To pozwoliłoby mi osiągnąć wynik poniżej 2h. Dodam, że najwięcej przebiegniętych kilometrów w życiu do wczoraj miałem 15 :D Absolutnie nie wiedziałem jak się zachowają moje nogi, organizmy po 15km, a szczególnie na 21km.
Do ósmego kilometra biegłem według planu równo z dwójką Night Runnersów, ale od ósmego zacząłem odczuwać zmęczenie. Na 10km zameldowałem się z czasem gorszym o 6 minut od swojej życiówki na tym dystansie, wiadomo że gdyby zawody były na takim dystansie to biegłbym szybciej. W pewnym momencie wybiegliśmy na odcinek gdzie z dwóch stron otaczały nas pola i strasznie wiało- przydała się czapka z pakietu, którą zapobiegawczo schowałem do kieszeni :)
55:35 min na 10km, czyli o 35 sekund za wolno więc tragedii nie było.
Jednak podbieg na 14 kilometrze zweryfikował moje plany na zejście poniżej dwóch godzin. Teoretycznie w zanadrzu miałem Vitargo w butelce, które miało mi dodać sił, ale jednak okazuje się, że przy większym wysiłku mój żołądek niezbyt dobrze sobie z nim radzi. Zdałem sobie sprawę, że to ten specyfik był sprawcą rewolucji żołądkowej podczas biegania w triatlonie.
16 km przebiegłem w dramatycznym czasie 6:12,  kończyły się powoli rezerwy, 18 km to już była walka z sobą. Organizmy krzyczał przejdź do marszu, przejdź do marszu. Nigdy w życiu!!! Na 19 km przez około 50 metrów szedłem... puls spadł o parę oczek, ciut odpocząłem. Biegnę, wyprzedza mnie prezydent, Ryszard Grobelny, chwilę przyspieszyłem, ale uciekł mi. Później znów chwila marszu. 20 km. Jeszcze kawałek, który się dłużył i dłużył, a przecież to tylko kilometr. Nareszcie meta, czas, nie patrzę, nie chcę, nie udało się. 2:02:41 h.

Wręczenie medalu, folia od strażaków, wody!!! Nie ma skończyła się!!! Jak to #@$!!!! Jest moja uśmiechnięta M., daje mi Oshee na szczęście. Radość, zrobiłem to, przebiegłem najwięcej w życiu i przy okazji był to półmaraton ;) Usiedliśmy, odpoczynek, parę zdjęć na pamiątkę. Dostawa wody, biorę butelkę. Ustawiliśmy się w kolejce po boloński, placek i herbatę. 20 minut później jesteśmy w jej połowie. Przecież nie będziemy stać tutaj 40 minut! Odpuszczamy, postanawiamy że herbatę wypijemy w domu, a kolejka za nami dwa razy dłuższa niż wcześniej, współczuję tym na końcu.
Właśnie kwestia organizacji. Biuro zawodów, depozyt, toalety, (z szatni i pryszniców nie korzystałem), start, doping (Night Runners rządzili!!!) jak najbardziej okay. Mieli być pacemakerzy i byli. Po raz pierwszy biegłem w połówce więc nie mam doświadczenia, ale mieli tabliczki z przedziałami np. 1:30-2 lub 2-2:30. Czyli teoretycznie ten drugi powinien być przede mną, ale nikogo takiego nie widziałem. I jeszcze kwestia mety. Dziwi fakt, że znalazła się w takim miejscu- bardzo mało przestrzeni dla kibiców, wręcz przeciwnie do startu. Po mimo paru uchybień organizacja zawodów z mojej perspektywy stała na wysokim poziomie.
Podsumowując jestem zadowolony z występu, mimo przekroczenia 2h. Osiągnąłem kolejny cel, który zamierzam poprawić (znacznie!!!) w półmaratonie w kwietniu w Poznaniu :))